Maryja

Cześć dla Serca Jezusa

Maryja

Serce Jezusa „przedstawia i unaocznia cała miłość, którą Chrystus nas ukochał i wciąż nas kocha. Właśnie dlatego trzeba przypisywać czczeniu Najświętszego Serca takie znaczenie i je uważać za najdoskonalsze praktyczne wyznanie chrześcijańskiej religii (…). Czczenie Najświętszego Serca Jezusa jest według swojej istoty czczeniem owej miłości, którą Bóg kocha nas poprzez Jezusa i równocześnie rzeczywistym źródłem naszej miłości, którą my kochamy Boga i swojego bliźniego (…). Jako swoją intencję ma, by nas doprowadzić do najzupełniejszej i najdoskonalszej miłości do Boga i do bliźniego, do owej miłości, która codziennie najbardziej wielkodusznie wypełnia nowe przykazanie” (nr 60).).

Papieżowi Janowi Pawłowi II cześć dla Najświętszego Serca Jezusa leży bardzo na sercu. W mowie na 300 rocznicę śmierci św. Małgorzaty Marii Alacoque powiedział: „Kiedy byłem w roku 1986 jako pielgrzym u grobu św. Małgorzaty Marii prosiłem w duchu tradycji Kościoła, żeby cześć dla Serca Jezusa przeżyła autentyczną odnowę. W Sercu Jezusa, bowiem ludzkie serce poznaje prawdziwy i jedyny sens swojego życia i posłannictwa. Tylko w Sercu Chrystusa człowiek otrzyma możliwość kochania”.

Ten sam Papież w innym przemówieniu powiedział: „Istotne elementy tej pobożności są stale włączone w duchowość Kościoła przez całą jej historię. Od samego początku Kościół wpatrywał się w przebite Serce ukrzyżowanego Chrystusa, z którego wytrysnęły krew i woda, symbole sakramentów, które zainicjowały Kościół”.

Maryja

Katechizm Kościoła Katolickiego naucza: „Jezus w czasie swego ziemskiego życia, swojej agonii i swojej męki poznał i umiłował nas wszystkich i każdego z osobna oraz wydał się za każdego z nas: ‘Syn Boży... umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie’ (Ga 2, 20). Umiłował nas wszystkich ludzkim sercem. Z tego powodu Najświętsze Serce Jezusa, przebite za nasze grzechy i dla naszego zbawienia, ‘jest uważane za znak i wyjątkowy symbol tej miłości, którą Boski Odkupiciel miłuje nieustannie Wiecznego Ojca i wszystkich ludzi bez wyjątku” (nr 478).

Maryja

W Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii jest napisane: „Bez wątpienia naprawdę pobożność do Serca Zbawiciela była i wciąż jest jednym z wyrazów najbardziej rozpowszechnionych i lubianych w pobożności kościelnej. W świetle Pisma Świętego wyrażenie ‘Serce Chrystusa’ oznacza tajemnicę samego Chrystusa, pełnię Jego bytu, Jego osobę rozważaną w swoim najbardziej intymnym i istotowym wnętrzu: Syna Bożego, mądrość niestworzoną, miłość nieskończoną, początek zbawienia i uświęcenia całej ludzkości. ‘Sercem Chrystusa’ jest Chrystus sam, Słowo Wcielone i Zbawcze, które w Duchu Świętym nieskończoną bosko-ludzką miłością obejmuje wewnętrznie Ojca i ludzi, swoich braci”. (nr 166)

Pobożność na chwałę Serca Jezusa „żąda od wiernych fundamentalnej postawy, która pochodzi z nawrócenia i zadośćuczynienia, miłości i wdzięczności, starań apostolskich i poświęcenia w relacji do Chrystusa i Jego zbawczego dzieła. Dlatego Stolica Apostolska i Biskupi zalecają ją i rozwijają jej odnowę” (nr 172).

Maryja

Maryja

 Cześć dla Serca Maryi

Tak jak Uroczystość Najświętszego Serca łączy zbawcze tajemnice Chrystusa i ukierunkowuje ku ich źródłu – dokładnie Sercu – tak samo wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi jest wszechobejmującym celebrowaniem „sercowego” włączenia Matki w zbawcze dzieło Syna: od wcielenia, do śmierci i zmartwychwstania, aż do daru Ducha Świętego” (nr 174).