Istota poświęcenia jest w zgodzie z treścią modlitwy poświęcenia, która zawiera świadome i całkowite wyrzeczenie się grzechu, uwodzicielstwa zła i szatana oraz nieodwołalne oddanie się Sercu Maryi a poprzez Nią Sercu Jezusa, jako odpowiedź na ich miłość. Poprzez to poświęcenie odnawia i pogłębia się chrzcielne oddanie się Bogu.

Jezus i Maryja

Czym jest poświęcenie i oddanie się Sercu Jezusa i Maryi

Dlaczego mówimy o „sercu” Jezusa i Maryi? Po pierwsze, dlatego, że o sercu Jezusa i Maryi mówią dokumenty Magisterium Kościoła i liturgia Kościoła (Uroczystość Serca Jezusa i wspomnieni Serca Maryi).

Również sam Jezus i Maryja w ten sposób przedstawiają się w szczególnych objawieniach (np. św. Małgorzacie Alacoque, św. Katarzynie Laboure, dzieciom fatimskim, św. Faustynie Kowalskiej). Fundament tego istnieje już w Piśmie Świętym.

W Piśmie Świętym i potocznej mowie ludzi „serce” oznacza osobiste centrum człowieka i jest symbolem jego miłości.

Kiedy mówimy o sercu Jezusa i Maryi mamy na myśli Jezusa i Maryję pod względem bogactwa ich życia wewnętrznego, szczególnie ich miłości do Ojca Niebieskiego i do nas ludzi.

Ludzkość dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje dobroci Bożej, miłości i miłosierdzia. Właśnie to wszystko otrzymujemy poprzez poświęcenie Sercu Jezusa i Maryi oraz ciągłe przeżywanie tego poświęcenia.

Jezus i Maryja objawiając nam swoją miłość chcą nas doprowadzić do niesamolubnej miłości do Boga i do bliźniego, co oznacza istotę świętości, do której wszyscy jesteśmy powołani. Kochają nas, ponieważ chcą ratować ludzkość, która zagubiła się. Mówią nam o tym orędzia fatimskie. Koniecznym jest wierzyć w ich miłość, zaufać im i oddać im się całkowicie. Odnowią nasze serca, abyśmy zaczęli myśleć, mówić, działać i kochać tak jak oni.

Jezus zapewnił św. Małgorzatę Alacoque, że letni chrześcijanie, jeżeli będą czcić Serce Jezusa i Jemu się poświęcą staną się gorliwi, a gorliwi szybciej dotrą do wielkiej doskonałości.

Jezus i Maryja

Dlaczego jednoczesne poświęcenie obojgu Sercom

Do tej pory istniał zwyczaj oddzielnego poświęcenia Sercu Jezusa i Sercu Maryi. Każde z tych poświęceń znalazło swój szczyt w papieskim poświęceniu Kościoła Powszechnego i całego świata.

I tak już Papież Leon XIII w roku 1899 poświęcił cały Kościół i cały świat Najświętszemu Sercu Jezusa, Papież Pius XII w roku 1942 cały Kościół i cały świat Niepokalanemu Sercu Maryi, Papież Jan Paweł II to poświęcenie Niepokalanemu Sercu Maryi dokonał w roku 1984 i 2000.

Jezus i Maryja są zawsze razem. Dlatego też poświęcenie i oddanie obojgu naraz.

W Litanii do Serca Jezusa modlimy się:

„Serce Jezusa w łonie Matki Dziewicy przez Ducha Świętego utworzone”.

Za sprawą Ducha Świętego Jezus był człowiekiem, z ludzkim sercem ukształtowany w ciele Dziewicy Maryi. Obydwa Serca były już od początku cudownie złączone.

Serce Maryi pierwsze czciło Serce Jezusa i najgłębiej zrozumiało głębię Jego miłości.

Ona jako wychowawczyni kształtowała Serce swojego Syna.

Kiedy Serce Jezusa na krzyżu było przebite włócznią żołnierza również Serce Maryi przebił miecz boleści. W Sercu Jezusa odzwierciedla się Serce Jego Matki.

Cześć dla Serca Maryi rozwijała się w Kościele równolegle z czcią dla Serca Jezusa. Wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi jest tuż po Uroczystości Najświętszego Serca Jezusa, co wskazuje na ten ścisły związek.

Przy wszystkich trzech objawieniach anioła w Fatimie w roku 1916 anioł pokoju razem z Sercem Jezusa wymienia też Serce Maryi. Gdzie jest Syn tam również jest Jego Matka.

Przy drugim objawieniu Dziewicy Maryi w Fatimie 13.06.1917r. Łucja otrzymała zadanie na całe życie: by rozpowszechniać cześć dla Niepokalanego Serca Maryi, w którym jest ratunek ludzkości. Cześć dla Serca Jezusa w tym czasie była już mocno zakorzeniona.

Jezus i Maryja

Istota poświęcenia.

• Istota poświęcenia jest w zgodzie z treścią modlitwy poświęcenia, która zawiera świadome i całkowite wyrzeczenie się grzechu, uwodzicielstwa zła i szatana oraz nieodwołalne oddanie się Sercu Maryi a poprzez Nią Sercu Jezusa, jako odpowiedź na ich miłość. Poprzez to poświęcenie odnawia i pogłębia się chrzcielne oddanie się Bogu.

Wszyscy ludzie należymy do Jezusa, ponieważ jest naszym Stworzycielem i Zbawicielem. Jako chrześcijanie jeszcze bardziej należymy do Niego poprzez Chrzest. Przynależność do Jezusa mamy potwierdzić i zawsze odnawiać poprzez osobistą decyzję. W najlepszy sposób dokona się to przez dobrze przygotowane poświęcenie się Sercu Jezusa.

Nie jesteśmy tylko Jezusa, ale również Maryi, ponieważ Ona jest naszą Matką duchową. Każdego, kto się odda Sercu Maryi, Ona oddaje Sercu Jezusa. Ona jest najkrótszą drogą do Jezusa, Pośredniczką i Wstawienniczką przy Nim.

Tu ma znaczenie zasada św. Ludwika Grignon de Montfort: Przez Maryję do Jezusa!

W pełnym znaczeniu możemy poświęcić się tylko Bogu samemu, dlatego również Jezusowi, który jest nie tylko człowiekiem, ale także prawdziwym Bogiem. Dziewicy Maryi poświęcamy się jedynie w szerszym (analogicznym) znaczeniu tego słowa. Dlatego w jedności z najnowszymi wskazaniami Stolicy Apostolskiej lepiej używać słowa: „powierzenie”, „oddanie się”.

Z poświęceniem przez Maryję powierzamy Jezusowi

• swoją duszę i ciało,
• duchowy rozwój,
• swoje modlitwy,
• ofiary i dobre dzieła,
• swoje ukryte duchowe walki,
• starania o czystość duszy,
• różne krzyże,
• stan zdrowotny,
• swoją rodzinę,
• znajomych i przyjaciół,
• swój zawód i
• dobra materialne.

Zaczyna się w nas nowe życie, które jest kształtowane według Serca Jezusa i Maryi.

• Jeżeli świadomie oddajemy się Sercu i Maryi również Oni oddają się nam w nowy sposób. Chodzi tu o przymierze dwóch miłości.

• Kiedy oddamy się Jezusowi i Maryi jesteśmy ich własnością. Będą dbać o nas jak o swoją własność.

Jezus i Maryja

Życie dzięki poświęceniu

Poświęcenie nie jest tylko jednorazowym aktem, należy je codziennie swoim życiem potwierdzać i odnawiać.

 W Litanii do Serca Jezusa nazywamy Serce Jezusa: „gorejące ognisko miłości” i „dobroci i miłości pełne”.

Przy Jego Sercu także nasze Serce może rozbłysnąć miłością, napełnić się dobrocią i miłością, zapragnąć świętości i zacząć niesamolubnie kochać.

Tylko miłość może pobudzić człowieka do bezinteresownej miłości.

Św. Małgorzata Maria Alacoque napisała:

• „Wydaje mi się, że nie ma krótszej drogi, by dotrzeć do doskonałości i że nie ma pewniejszego środka do zbawienia niż poświęcenie się Bożemu Sercu”.

Święta wiele razy mówiła:

• „Myślę, że nie zatraci się nikt, kto będzie czcił Serce Jezusa i się Jemu poświęci”.

Poświęcenie kieruje nas ku miłości bliźniego. Naszym apostolatem jest po pierwsze apostolat modlitwy i ofiary oraz przykładu życia chrześcijańskiego, zachowywania Bożych i kościelnych przykazań.

Będziemy modlić się, aby w duszach rosło Królestwo Boże. W tej intencji przyjmiemy na siebie również wyrzeczenia i ofiary.

Przede wszystkim będziemy chętnie na codzień nosić swój krzyż i w ten sposób zadośćuczynić Sercu Jezusa za grzechy nasze i całego świata.